door Anouk Karssemakers
•
31 juli 2017
De 12-jarige Kay Karssemakers uit Boxtel verraste afgelopen zondag vriend en vijand in het wereldkampioenschap 85cc in Estland. Nadat hij in 2015 de world cup in de 65cc klasse had weten te pakken, stond hij nu, twee jaar later, als derde op het podium in de 85cc klasse. Het was een dag waarin de puzzel klopte voor Karssemakers en waarin hij liet zien dat hij tot de beste rijders ter wereld behoort. ‘’Alles verliep perfect. Op zaterdag voelde ik me al snel goed thuis op de baan en keek uit naar zondag. In de eerste manche had ik een goede start en kon ik gelijk in de top vijf beginnen en wist ik na een goede wedstrijd als vierde over de finish te komen. In de tweede manche had ik een mindere start, en was er werk aan de winkel voor mij. Ik begon op een vijftiende plaats en reed in een ronde tijd naar de zevende positie. Ik had gelijk het juiste ritme gevonden en zette alles op alles. Nadat ik alles had gegeven, kwam ik op een derde plaats over de finish. Ik was bijzonder blij toen ik over de finish kwam want hiermee eindigde ik ook op een derde plaats in de einduitslag,’’ vertelt een trotse Kay Karssemakers. Ondanks dat de rijder van het No Fear HMX Racing Husqvarna team in de voorrondes van het Europees Kampioenschap regelmatig goede resultaten bij elkaar wist te rijden, steeg hij afgelopen zondag in Estland boven zichzelf uit en liep hiermee zien dat hij de juiste vorm te pakken heeft. ‘’Tijdens de kwalificatiewedstrijden kende ik regelmatig pech, of had ik een slechte start waardoor het op een hardere baan moeilijk is om naar voren te komen. Ook was ik in het begin van het seizoen wat minder sterk maar de laatste weken gaat het steeds beter en begin ik steeds meer de juiste vorm terug te krijgen. We hebben altijd hard gewerkt en ik ben blij dat dat er dit weekend is uitgekomen. Ik voelde me gewoon goed. In zo'n weekend moet alles kloppen, en voor mij deed het dat dit weekend.’’ Naast zijn derde plaats in het wereldkampioenschap heeft Karssemakers ook een goed Dutch Masters Kampioenschap achter de rug waarin hij achter Kay de Wolf op een tweede plaats is geeindigd. Rede genoeg dus voor Kay om ook positief op dit kampioenschap terug te kijken. ‘’Ik ben heel tevreden. Over het algemeen heb ik in de Dutch Masters goede manches gereden en meerdere keren op het podium gestaan. Ik heb een aantal keren kunnen strijden voor de winst maar ook een paar keer wat pech gehad. Bijvoorbeeld na mijn tweede plaats in de eerste manche in Harfsen, viel ik met de start van de tweede manche. Ik reed wel een super inhaalrace en finishte nog als zevende waarmee ik toch nog derde werd in het dagklassement. Over het algemeen ging het super en werd ik iedere week wat sterker op de motor.’’ Kay moet het week in week uit opnemen tegen het andere talent wat we in Nederland hebben, Kay de Wolf. Ondanks dat het soms niet zo leuk is als hij verslagen wordt, ziet Kay wel de voordelen dat er nog zo iemand zoals hij rond rijdt. ’’Ik denk dat we er beide profijt van hebben en dat we er beiden juist enorm veel van leren. We zijn erg aan elkaar gewaagd waardoor het tempo iedere wedstrijd weer opgeschroefd wordt. Zo hebben we niet alleen sterke tegenstanders bij een EK of WK maar ook in eigen land moeten we alles geven om te kunnen winnen en hier worden we alleen maar beter van.’’ Na het Zwarte Cross weekend in Lichtenvoorde wist Kay dat er twee belangrijke wedstrijden aan kwamen, de finale van het Europees Kampioenschap in Loket en het wereldkampioenschap in Estland. Hij had zich tot in de puntjes voorbereid en was er klaar voor om in Loket voor een goed resultaat te gaan strijden. Het rijden ging super maar er gebeurde iets waardoor het leveren van een prestatie ineens helemaal niet meer belangrijk was. ‘’Ik had kopstart in de eerste manche en reed op een tweede plaats totdat de rode vlag kwam voor het noodlottige ongeval waarbij Igor Cuharciuc om het leven kwam. Als er zo iets verschrikkelijks gebeurd maken resultaten echt totaal niks meer uit. We waren allemaal erg geschrokken, en uit respect werden de manches afgelast. In de week die daar op volgde en in de aanloop op het wereldkampioenschap sluimert het toch geregeld door je hoofd. Het is toch enorm heftig als er zo iets gebeurd en zoiets hoop je nooit meer mee te maken, echt verschrikkelijk.’’ Kay wist zijn tweede plaats in de Dutch Masters of Motocross en zijn derde plaats in het wereldkampioenschap te behalen met het No Fear HMX Racing Husqvarna team, een team dat dit jaar echt een flinke stap voorwaarts heeft gezet en zeer professioneel voor de dag komt. ‘’Ik ben blij met de kans die ik heb gekregen om voor dit team te mogen rijden. Ik voel me goed binnen het team en ze helpen me altijd. Zonder hen was het ook niet mogelijk geweest om op dit hoge niveau te rijden. Ik ben erg blij dat ik dit weekend samen met het No Fear HMX Racing Husqvarna team een derde plaats in het wereldkampioenschap heb weten te behalen, een mooie beloning voor het team!’’ De meeste belangrijke wedstrijden zitten er nu op voor Kay. De grootste twee wedstrijden van het seizoen werden in de afgelopen twee weekenden verreden en ook de Dutch Masters of Motocross is al afgesloten. Toch is er voor Karssemakers nog wel een titel om voor te knokken en dat is die van het Open Nederlands Kampioenschap. ‘’Na de vakantie staan er nog vier ONK wedstrijden op het programma. In de tussenstand sta ik tweede en er is nog van alles mogelijk. We blijven gewoon hard werken omdat ik ook volgend jaar nog in de 85cc klasse actief zal zijn. Ik mag namelijk nog een jaar in het EK en WK rijden in de 85cc.’’ Aangezien Karssemakers nog een jaar in de 85cc klasse actief blijft, zal hij in 2018 zeker een kanshebber zijn voor de titels. Omdat hij nog jong is zal hij ieder jaar sterker worden zowel mentaal als conditioneel. ‘’Momenteel gaat het steeds beter en voel ik me steeds sterker op de motor. Ik ga vooral lekker blijven rijden, trainen, geconcentreerd blijven en natuurlijk plezier hebben. Ik denk dat we dan al een goede stap kunnen gaan zetten in 2018.’’ Tekst: Arno van den brink; Motocrossplanet.nl